Dag 2

Marrakesch, via cascades d’Ouzoud naar beni mellal

Wat mij betreft viel de nacht goed tegen, met hoofdpijn gaan slapen en dat de hele nacht houden :-S Onze kamer was naast een steegje en de herrie s’nachts hielp ook niet echt mee. Gelukkig kon Marko door de herrie heen slapen want die zou dan lekker een end kunnen rijden vandaag. Eerst naar Hertz, waar we onze auto hebben gehuurd. Het duurt even maar dan kunnen we met een dihatsu sirion onze weg gaan volgen. Nog even onze koffer ophalen in ons hotel, aha een parkeerplek, bonjour dat is dan 20 dirham, ja maar we hebben maar 10 minuten nodig, oww dan maar 10 dirham :-S. Nou schiet maar op onzin maar goed we hebben haast ;-)

We waren van plan om vandaag via de cascades d’Ouzoud een end richting Fes te komen, de afstand afleggen viel wat tegen maar al het moois wat we zagen maakte het meer dan goed J We reden langs het atlas gebergte met besneeuwde toppen in de verte en van dichtbij zagen we veel olijfgaarden, ezeltjes, zwaaiende kinderen die je een brede smile geven als je terugzwaaide, heel veel klaprozen, lavendel en ten slotte de cascades d’Ouzoud.

Cascades d’Ouzoud

Een van de spectaculairste bezienswaardigheden van Marokko. Deze watervallen storte zich 100 meter lager in het dal van de Wadi el-Abid.

Na een lange weg door de bergen met veel haarspeld bochten kwamen we aan bij een plek waar we de cascades zouden moeten zijn. We worden aangesproken door verschillende mannetjes die zich als gids opwerpen, maar we zoeken het zelf wel uit. Eerst over een hobbelig paadje aan de bovenkant van de watervallen kijken. Hier lijken de vele beekjes overal vandaan te komen. Bij elkaar vormen ze een paar prachtige watervallen. Helemaal naar onderen kijken lukt niet echt lekker, toch wel eng om over het randje zo’n 100m naar beneden te kijken. Dan toch maar via een pad met irritant kleine traptreden een stukje naar beneden. Gewoon de kraampjes met koopwaar volgen, zo’n gids is echt niet nodig. Een flink eind lager aangekomen, hebben we een goed overzicht van de hele waterval. Een verkoelende waternevel daalt op ons neer. Tja, dan moet je ook weer naar boven, dan blijkt dat je toch verder naar beneden was gegaan dan je eigenlijk wilde.

Al snel zijn we weer op weg (bijna de parkeerwacht overhoop gereden die plots achter ons aankwam dat hij geld wilde zien.) De weg blijft lekker kronkelen en je moet oppassen dat je adrenaline niet de overhand laat krijgen bij de afdalingen, er kan een tegenligger aankomen. Na een paar gokjes op kruisingen, komen we uiteindelijk weer op de doorgaande route richting Fes. Maar het is ondertussen al laat en we besluiten dan maar om de nacht door te brengen in Beni Mallal. Dit is een grote, vrij moderne stad aan de rand van graanvelden en sinaasappelgaarden. De Lonely Planet laat een aardig hotel zien, maar hoe kom je daar zonder stadsplattegrond? De 2^e persoon aan wie we de weg vragen rijdt ons gewoon even voor, erg aardig, wat zou dat gaan kosten? Oe, wat slecht gedacht, Marko!! Een ferme hand en een groet blijkt voldoende. (hoezo vooroordelen?). Het hotel valt een stuk duurder uit dan vermeld staat in de Lonely Planet, maar ja, 4 jaar inflatie is natuurlijk niet niks. We besluiten om het er lekker van te nemen en nemen gelijk het diner en ontbijt er maar bij. De kamer is lekker ruim, met douche en balkon. Er is zelfs een zwembad, maar we zijn niet verder gekomen dan pootje baden, veel te koud dat water. Na een lekkere douche en een heerlijk diner wat bestaat uit een heerlijk soepje een tajine met legumes (groente) en poulet (kip) en vooral het ongesneden verse fruit wat we als toetje krijgen laten we ons heerlijk smaken, gaan we met onze rondgegeten buikjes en vermoeide ogen, lekker naar onze kamer.

Welterusten!!.