dag 6

Meknes – Rabat

Ik ben vroeg wakker en zit op de binnenplaats van het hotel de reisgidsen door te nemen als Manon wakker word. We gaan ontbijten en vroeg op pad richting Rabat. Eerst rijden we de parkeerwacht nog overhoop. Gisteravond was hij nergens te bekennen en nu denkt hij in een keer centen te krijgen, mooi niet dus. We nemen de tolweg en zo’n anderhalf uur later parkeren we al in Rabat op de Boulevard Hassan II. Hiervandaan maken we een wandeling door de medina richting de Oudaïakasba. We lopen over de diverse soeks. Omdat het nog vroeg is, is iedereen nog bezig met het openen en bevoorraden van de winkeltjes en stalletjes. Mooi zo, dan hebben ze niet zoveel tijd om ons lastig te vallen. We merken gedurende de dag dat de verkooptechnieken in Rabat wat agressiever zijn dan in de vorige steden die we hebben bezocht.

Oudaïakasba

De oudaïakasba is een op rotsen gebouwde burcht die zijn naam dankt aan de krijgshaftige Arabische stam die door Moulay Ismaïl (1672-1727) naar Rabat werd gehaald om de stad te beschermen tegen opstandige stammen.

Aangekomen bij de Oudaïakasba snuiven we de zeelucht op, die hebben we toch wel een beetje gemist. De kasba heeft imposante verdedigingsmuren welke door de eeuwen heen door de diverse bewoners gebouwd zijn. We gaan naar binnen door de prachtige Bab Oudaïa. Een monumentale 12^e eeuwse poort. Net zo snel als we door de poort lopen komt er een gids achter ons aan, gehen sie hierein, gute aussicht, uhhhh laat maar!!! We hebben onze eigen (capitool) reisgids waarin alles erg goed staat omschreven. We lopen door de charmante straatjes die wit en blauw geschilderd zijn en ook al zijn we er nog nooit geweest het doet ons Grieks aan. We lopen richting een openplaats in de kasba waar we een schitterend uitzicht over de zee en de Wadi bou regreg (kort riviertje) hebben. We lopen weer terug en slaan een ander weggetje in naar een cafeetje waar we een heerlijk glaasje muntthee drinken. Daarna lopen we de andalusische tuin in die bij het oude paleis van Moulay Ismaïl hoort. Tegenwoordig is het een museum met voorwerpen gevonden bij opgravingen in heel Marokko. We maken nog een paar mooie foto’s in de tuin en lopen dan door een poort de Kasba weer uit. Langs de boulevard van de Wadi lopen we richting de Hassantoren en het mousoleum van mohammed V . We verbazen ons over de bouw van een tunnel onder de eeuwen oude kasba door. Tja de tijd staat ook hier niet stil. Lopend langs het water zien we roeibootjes waarmee je naar de overkant gebracht kan worden. Wij laten ze echter links liggen en lopen verder richting de toren.

Hassantoren

De toren is de onvoltooide minaret van de Hassanmoskee. Hij is 44 meter hoog, zou hij wel afgemaakt zijn zou hij 80 meter hoog zijn. De rest van de moskee is vergaan bij een aardbeving.

We lopen door een mooi aangelegde tuin bij de toren. Aan de andere kant van de toren ligt een plein op de plaats waar eerst de moskee was. De poorten van het plein worden bewaakt door de garde, twee soldaten te paard. We lopen het plein op en zien links de vele resten van de oude moskee en rechts het prachtige mousoleum. We lopen langs de moskee van het Mousoleum die wel in gebruik is en net op dat tijdstip volgt er een oproep tot gebed door de luidsprekers van de hassantoren. We kunnen een glimp van de binnenkant van de moskee opvangen maar voor de rest blijven de moskeeen van Marokko gesloten voor niet moslims. We gaan verder naar het mousoleum om daar de sarcofaag van Mohammed V. te zien. Het is een prachtige uit een stuk gehouwen marmeren sarcofaag. Ook hier staan soldaten van de nationale garde. We lopen verder de wijken van Rabat in en gaan op zoek naar het archeologisch museum wat we na een aantal straatjes en een bakker met warme stokbroodjes hebben gevonden. We zien hier een aantal mooie voorwerpen die gevonden zijn bij opgravingen door heel Marokko. Ook zien we een aantal voorwerpen die gevonden zijn in Volubilis. We worden vriendelijk aangesproken door de beheerde van het museum en wanneer we een aantal dingen uit ons reisgidsje opzoeken blijkt een wat we dachten groot stuk van een zuil een minuscuul beeldje te zijn, we mogen het wel even stiekum fotograferen ;-) We gaan onze weg verder en komen langs een sneeuwwitte kathedraal Saint Pierre, mooi genoeg voor een aantal foto’s.

Na even een op een bankje wat gedronken te hebben gaan we op zoek naar een hotel, hee heette dat hotel niet iets met Balima, zeggen we tegelijk als we het zien staan vanaf ons rustplekje. Dus we gaan erop af ... helaas complet! Oftewel vol, dus gaan we verder kijken, we checken de kamer van een ander hotel maar we rennen er haast weg, zo smerig is het er en het personeel is erg ongeïnteresseerd. Het volgende hotel spreekt ons meer aan. Luxe is het niet maar daar is de prijs ook weer naar. Het is maar om te slapen voor 1 nacht. Na twee keer een andere kamer te vragen hebben we een kamer gekregen die wel beviel … bij de eerste rook het naar gas, de tweede was toch ook niet echt schoon, de derde was klein, maar fijn ;-) Na een lekkere douche gaan we er nog even op uit richting de moskee aan het eind van de straat waarin ons hotel zich bevind, boulevard Mohammed V. We komen langs leuke winkeltjes en een boekenmarktje. We nemen bij ons gewilde hotel Balima een koffie en een muntthee en gaan daarna op zoek naar iets te eten. Vanavond eten we een panini en frietjes in een plaatselijk tentje waar veel Marokkanen ook komen, vast goed dan ;-)

We besluiten om na het eten nog even de nu veel drukkere medina in te gaan om de sfeer op te snuiven. Het is erg gezellig. We lopen daarna weer terug naar ons hotel, verslagje schrijven van een mooie maar lange dag en lekker slapen.