Dag 5

Volubilis, Fes, Meknes

Eindelijk eens heerlijk wakker worden zonder hoofdpijn, ik voel me gelukkig weer goed vandaag en we gaan lekker vroeg ontbijten. Om 7 uur zitten we aan het chocoladebroodje, stukje stokbrood, koffie en muntthee. Na het ontbijt stappen we in de auto en gaan we op weg naar Volubilis.  We rijden weer een mooie route en na een kilometer of 25 komen we langs het dorpje Moulay idriss een mooi wit dorpje gebouwd tegen de rotsen aan. Omdat het nu al redelijk warm begint te worden besluiten we door te rijden en maar gelijk naar de opgravingen van Volubilis te gaan een eindje verderop.

Volubilis

De antieke stad Volubilis. De locatie werd bewoont en kwam tot bloei onder de maretanische koningen. Toen Maretania in 45 n C werd geannexeerd door de Romeinse keizer Claudius, kreeg Volubilis de status van municipia (vrije stad) Het werd een van de belangrijkste steden in Tingitana. In de derde eeuw raakte het in verval.

We betalen om naar binnen te mogen en slaan de aanbiedingen van de gidsen af, ik denk dat we zonder ook wel een heel eind komen. Als we de richting oplopen waar wij onze zoektocht willen beginnen komt er een mannetje aan die zonnehoedjes verkoopt. Eerst slaan we hem af, zoveel voor een hoedje :-S nee laat maar, maar de inmiddels al fel brandende zon doen ons voor mij toch anders beslissen. Wil ik niet nog een middagje ziek op bed komen te liggen is zo’n hoedje zo gek nog niet. We komen langs ruines die soms nog wel als vertrekken te herkennen zijn. Mozaïeken komen we tegen en weer verbaas ik me (net als in Tunesië)  Dat de gidsen met inmiddels aangekomen groepen toeristen weer van alles overslaan. We lopen langs verschillende huizen die vaak genoemd zijn naar de vondst die men er deed, zoals het huis van de gouden munt waar tijdens de opgravingen een gouden munt is gevonden. Er staat nog een mooie triomfboog en ook het capitool en de basilica is nog wat herkenbaar. Een haast net zo grote attractie zijn de twee ooievaars die op de pilaren hun nest hebben gebouwd waarin ook een aantal jongen zitten.

Het laatste stukje slaan we over, we maken er alleen een foto van. Het is inmiddels zo warm geworden dat we de koelte van het rijden met de ramen open gaan opzoeken. Het is pas half elf s’ochtends dus we besluiten door te rijden naar Fes. Het is een heerlijk tochtje en we komen onderweg nog een schilderachtig meer tegen waar we even stoppen voor een paar foto’s, pas dan zien we dat er een heel dorp is verdwenen door het meer … we zien alleen nog de daken van enkele huizen. Bij een stalletje met fruit kopen we een paar sinaasappels en we gaan weer verder richting Fes.

Het is een mooie grote stad met een indrukwekkende medina. Ik kan niet thuis komen zonder naar de leerlooierijen te hebben gekeken. Anders heb ik ruzie met Frans :P We leggen een hele weg af door de medina en bedenken ons dat het best rustig is met de vele gesloten soeks. Ja maar het is vrijdag zegt Marko dan die dat natuurlijk allang weet. De vrijdag hier is als de zondag bij ons dan hebben de meeste Marokkanen dus vrij. Uiteindelijk komen we een mannetje tegen dat ons wel gratis ;-) de weg wil wijzen naar de tanneries . We volgen hem maar want alleen kom je er echt niet en krijg je niet zo’n uitzicht vanaf een terras naar de leerlooiereijen.  Natuurlijk komen we daar via een lederwaren shop. Dat was te verwachten. Ik weet aan Marko te vertellen dat het zo gaat. De mannetjes krijgen hun commissie van de baas van de winkel en proberen toeristen over te halen mee te gaan. Een verkoper neemt het dan over en neemt je mee naar het terras waar je alle tijd krijgt om naar het hele proces van het leerlooien te kijken en hij geeft ook uitleg over wat er allemaal met de huiden gebeurt voor het verwerkt kan worden.  Na genoeg gezien te hebben gaan wij weer naar beneden en worden we weer opgevangen door een verkoper. Deze zegt dat we eerst mogen kiezen en dan onderhandelen we wel. He can make good price ;-) We kiezen een mooi tasje en een riem, ach is toch best mooi.  Of we maar even 900 dirham willen neerleggen :-S dat is ongeveer 90 euro, we kunnen afdingen tot iets minder dan 400 dirham. We doen het! We lopen weer richting de parkeerplaats hopen we, want de medina is een wirwar aan straatjes, we gaan even in de schaduw zitten om wat water te drinken en al snel komen daar een drietal kindertjes aangelopen. Eerst is het ene mannetje heel brutaal en een meisje wat er bij loopt heeft zo’n grappig gezichtje dat ik weer een foto maak en het ze laat zien, oww dat is leuk, dus ik maak er nog een paar. Daarna vervolgen we onze weg en na het te vragen vinden we ook nog de medersa die ik graag wilde zien.

Medersa Bou Inania.

De grootste en weelderigste medersa die ooit door de Meriniden is gebouwd. De Madrasa was zowel een cultureel als een religieus instituut. Het was een plaats om te leren en te bidden. In deze medersa is veel bewerkt hout, deuren, maar ook muren. Verder is er  mooi pleisterwerk en glas in lood. De tegels geven een kleurrijke noot aan het geheel. Ook Marko vind het mooi. Daarna gaan we toch de auto maar weer eens opzoeken … we hebben veel gezien en het is een hele warme dag. We nemen de snelweg richting meknes terug . s’avonds gaan we nog een hapje te eten even internet op en dan gaan we slapen,

morgen richting Rabat.